عصبانیت و راه‌های کنترل آن
تاریخ انتشار: ۱۰ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۱۰۰۸۲
به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما عصبانیت احساس ناخوشایندی است که وقتی متوجه وجود تهدیدی می‌شویم، آن را تجربه می‌کنیم. روان‌شناسان معتقدند، این می‌تواند شامل تجربه یک اتفاق منفی ناخوشایند یا غیرمنتظره، احساس بی‌عدالتی یا ظلم کسی به ما باشد. خشم یک واکنش احساسی به یک فکر یا رویداد محرک واقعی یا درک‌شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در ادامه، صحبت چند متخصص را آورده‌ایم تا حقایقی را درباره موضوعات مربوط به عصبانیت دریافت کنیم.
چرا عصبانی می‌شویم؟
عصبانیت یک واکنش احساسی به یک عامل استرس‌زا یا تهدیدات محیطی است و می‌تواند در اثر ناامیدی یا پنهان‌کردن آسیب‌پذیری‌هایی مانند ترس، شرم یا غم و اندوه ایجاد شود. ریشه خشم در مغز نهفته است و معمولاً به‌عنوان واکنش به ترشح کورتیزول رخ می‌دهد. کورتیزول گاهی اوقات به‌عنوان هورمون «جنگ‌وگریز» خوانده می‌شود و زمانی که به‌نوعی احساس خطر می‌کنیم ترشح می‌شود تا به ما برای محافظت از خودمان کمک کند.
وقتی عصبانیت آغاز می‌شود، تستوسترون فراخوانده می‌شود (تنها مردان نیستند که این هورمون را دارند، اگرچه معمولاً سطوح بالاتری از این هورمون در بدنشان وجود دارد) و هرچه مقدار آن بیشتر باشد، تنظیم واکنش‌های خشم سخت‌تر خواهد بود؛ اما همان‌طور که افراد پیچیده و منحصربه‌فرد هستند، عصبانیت نیز چنین است.
دلایل زیادی وجود دارند که موجب تحریک بروز و افزایش خشم در افراد می‌شوند. در هیچ دونفری آغازگر خشم یکی نیست.
عصبانیت به‌خودی‌خود اغلب نشانه چیز دیگری است: مسائل حل نشده، یک مسئله بالینی مانند اضطراب، افسردگی، اختلال وسواس فکری یا اختلال شخصیت.
خشم ممکن است فقط نشانه ناامیدی از شخص یا واقعه‌ای باشد که فرد قادر به آن نیست تا با احساساتش به روشی سالم با او ارتباط برقرار کند.
دلایل احتمالی دیگر عصبانی شدن چیست؟ سطح بالای استرس مزمن و همچنین احساس ناتوانی یا تهدید شدن.
چرا بعضی افراد بیشتر از دیگران عصبانی می‌شوند؟
عصبانیت یک احساس طبیعی است که برخی افراد قادرند آن را مهار کنند یا به‌خوبی از پس آن برآیند، در حالی که در برخی دیگر می‌تواند به برافروختگی یا خشونت منجر شود.
چرا؟
در زمان احساس خطر، بعضی افراد به طور طبیعی تمایل دارند از خطر فرار کنند، درحالی‌که برخی دیگر احساس سستی و دستپاچگی می‌کنند و عده‌ای نیز بدون داشتن مهارت خوب خودکنترلی، به دیگران ضربه می‌زنند.
دلایل این واکنش‌های متنوع مربوط به ارزش‌های فرد، تجربیات قبلی و مهارت‌های انعطاف‌پذیری اوست.
خشم یک احساس محافظتی است. برخی افراد هنگام عصبانیت، در مقایسه با زمانی که می‌ترسند یا غمگین هستند، احساس راحتی یا قدرت بیشتری می‌کنند. عصبانیت همچنین پاسخی است که با یادگیری حاصل شده، بنابراین ما دیگران را به‌جای سایر احساسات آسیب‌پذیرتر، با این احساس دیده‌ایم. در نتیجه ممکن است در برخی افراد این مانند یک غریزه احساس شود تا در عصبانیت واکنش نشان دهند یا به طور ناگهانی به دیگران حمله کنند.
شخصیت
تفاوت در نوع عصبانیت عمدتاً به دلیل تفاوت در شخصیت است. بسته به ویژگی‌های شخصیتی، برخی افراد ممکن است احساس خشم را سریع‌تر و شدیدتر بروز دهند. این باعث می‌شود که آنها واکنش بیشتری نشان دهند و سریع‌تر حمله کنند. گروه دیگر آرام‌تر هستند و احساس عصبانیت را بدون اینکه سریع و شدید واکنش نشان دهند، متوقف می‌کنند.
تجربیات دوران کودکی
آنچه در دوران کودکی برای ما الگوبرداری شده است همچنین می‌تواند در چگونگی تجربه و واکنش به خشم نقش داشته باشد: اگر والدین یا بزرگسالان در خانه شما در سن جوانی‌تان خشمگین باشند یا سریع و منفی به آن پاسخ دهند، ممکن است شما نیز همین واکنش‌ها را نشان دهید. اگر والدین، پرستار کودکان یا سرپرست شما پاسخ‌های سنجیده‌تری داشته و در برابر احساسات خشم واکنش کمتری نشان می‌دهند، احتمال اینکه شما واکنش‌های عاطفی مکرر یا شدید داشته باشید، کمتر است.
خودتنظیمی
خودتنظیمی در هنگام عصبانیت مهم است، خودتنظیمی توانایی شناخت و نظارت بر احساسات و تنظیم رفتار متناسب با شرایط است.
از طرف دیگر، بی‌نظمی هیجانی، عدم توانایی در کنترل پاسخ‌های هیجانی به عوامل محرک است که می‌تواند باعث ایجاد مشکلات در ارتباطات و توانایی عملکرد در زندگی روزمره شود.
بی‌نظمی هیجانی می‌تواند باعث شود سیستم عصبی در برخی افراد در حالت بیش‌فعالی دائم قرار بگیرد. در ابتدا، آنها عوامل استرس‌زا را متفاوت می‌بینند، بنابراین در برابر تحریک‌کننده‌های به ظاهر بی‌خطر یا تغییراتی در جهانشان واکنش نشان می‌دهند و هنگامی که دائماً دچار تحریک و استرس می‌شوند احتمالاً طغیان عصبانیت رخ می‌دهد.
مغز چگونه به خشم واکنش نشان می‌دهد؟
سه سیستم اصلی در مغز وجود دارد که در نحوه پاسخگویی افراد به یک تهدید نقش دارند. آنها عبارتند از:
۱. آمیگدالا، مجموعه‌ای از سلول‌های پایه مغز که ترس و احساسات را پردازش می‌کنند؛
۲. محور HPA شامل هیپوتالاموس، غده هیپوفیز و غدد آدرنال که بالای کلیه‌ها قرار دارند و هورمون‌های پاسخ‌دهنده به استرس مانند کورتیزول را تولید می‌کنند؛
۳. لوب‌های پیشانی که عملکرد‌های سطح بالا مانند حل مسئله و قضاوت را کنترل می‌کنند.
وقتی مغز شما یک تهدید را درک می‌کند، آمیگدالا یک هشدار مثل پاسخ هورمونی را به راه می‌اندازد. زمانی که شما برای حالت جنگ‌وگریز آماده می‌شوید، موجی از جریان انرژی به راه می‌افتد و بسته به توانایی‌تان در توقف عصبانیت از طریق لوب پیشانی، شما واکنش خود را نشان داده یا نشان نمی‌دهید.
هنگامی که بسیار فعال یا عصبانی هستید، توقف بسیار دشوار است؛ زیرا مغز بدوی برای محافظت از خود در برابر تهدید درک‌شده طراحی شده است. در واقع مغز به طور طبیعی برای نشان‌دادن خشم به‌عنوان پاسخی محافظ در برابر تهدیدات درک‌شده، تکامل یافته است.
بدن و مغز شما با هم کار می‌کنند تا فعالیت را پیش ببرند و باعث می‌شوند بدن آدرنالین آزاد کند، ضربان قلب و فشارخون افزایش یابد، حواس شما تیز شود و عضلاتتان واکنش نشان دهند.
آیا بین افسردگی و عصبانیت ارتباطی وجود دارد؟
درحالی‌که مطالعات اخیر بین افسردگی و خشم رابطه‌ای را نشان نمی‌دهند، مطالعات قدیمی‌تر، از جمله یکی از مطالعات منتشر شده در سال ۲۰۰۹، به ارتباطاتی اشاره کرده‌اند.
افسردگی می‌تواند مسیر‌های خودتنظیمی هیجانی را مسدود کند، افرادی که مقداری عصبانیت را احساس می‌کنند و همچنین پاسخ تعدیل‌شده‌تری را انتخاب می‌کنند، در متوقف کردن تحریک‌پذیری یا واکنش خشم خود با مشکل بیشتری روبرو خواهند شد و رفتارهای تشدیدشده‌تری را از خود نشان می‌دهند که ناشی از آن خشم است.
یکی از متخصصین با کودکان در مورد مسائل عصبانیت آنها کار کرده است و اغلب آن را علامت افسردگی می‌داند. او می‌گوید: وقتی صحبت از افسردگی است، یک سری علائم وجود دارد. در یک طرف، کسانی هستند که افسردگی را درونی و در سمت دیگر افرادی که آن را بیرونی می‌کنند. بیرونی شدن افسردگی خود را به‌عنوان یک فوران عصبانی نشان می‌دهد. این فوران‌ها می‌تواند کلامی یا فیزیکی باشد.
تحریک‌پذیری مؤلفه خشم و همچنین ویژگی بارز افسردگی است. ممکن است چرخه‌ای برای افراد مبتلا به افسردگی یا اضطراب ایجاد شود، جایی که آنها در نتیجه سایر علائم خود احساس عصبانیت کنند و احساس کنند قادر به فرار از آنها نیستند. گرچه بین افسردگی و عصبانیت می‌تواند ارتباطی وجود داشته باشد؛ اما این مسئله برای همه افراد مشخص نیست.
آیا بین اضطراب و عصبانیت ارتباطی وجود دارد؟
در مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۷ منتشر شد، محققان بین افزایش میزان و شدت عصبانیت در جوانان مبتلا به اختلالات اضطرابی ارتباطی را مشاهده کردند.
وقتی افسردگی اتفاق می‌افتد، به این معنی است که کسی که با اضطراب دست‌وپنجه نرم می‌کند ممکن است نشانه‌هایی از خشم از خود بروز دهد. ما وقتی عصبانی می‌شویم که کنترلمان را از ما بگیرند. اضطراب می‌تواند همین باشد: احساس می‌کنیم هیچ کنترلی بر چرخه بی‌پایان نگرانی که در ذهن جریان دارد، نداریم.
در واقع بین اضطراب و عصبانیت می‌تواند ارتباطی وجود داشته باشد. اضطراب منجر به حالت مزمن هوشیاری بیش از حد می‌شود و احساس می‌کند فرد در معرض خطر است، حتی زمانی که ممکن است دیگران علت این ترس را نبینند. برای شخصی که در برابر تهدید‌ها واکنش خشمگینانه دارد، اضطراب باعث تشدید این حالت می‌شود و بنابراین موجب می‌شود با عصبانیت پاسخ دهند.
اضطراب اغلب به‌صورت احساس عدم اطمینان یا ترس آشکار می‌شود که می‌تواند به احساس خشم ثانویه منجر گردد.
وقتی صحبت از اضطراب می‌شود، همان عصبانیتی که در افسردگی می‌بینید، در افرادی که بیش از حد نگران هستند یا فکر‌های ناگهانی دارند، مشهود است. برای یک فرد مضطرب، عصبانیت بازتاب نیاز اصلی او برای از بین بردن احساسات ناخوشایند است. آنها وقتی شدیداً مضطرب هستند، حداکثر توانایی خود را دارند و غریزه بقا در آنها سر برآورده و باعث می‌شود تا با استرس بیشتر، چه تصور شده و چه واقعی، مبارزه کنند.
راه سالم برای مقابله با خشم چیست؟
عصبانیت یک احساس ارزشمند است که به ما اجازه می‌دهد تا وقتی به هر طریقی احساس خطر می‌کنیم، از آن آگاه شویم. شناختن و جستجوی علت نهتنها قابل‌قبول است، بلکه راهی سالم است، زیرا باعث می‌شود استاندارد‌های خوبی را برای ایمنی خود و چگونگی رفتار با خودمان تعیین کنیم.
بپذیرید که خشم طبیعی است
شناخت خشم، بررسی کردن آن در خودمان و پذیرفتن این که احساسات عادی و مفید هستند، همگی واکنش‌های سالمی هستند.
مهم است یاد بگیرید احساسات خود را بشناسید و با آنها ارتباط برقرار کنید. این کار می‌تواند به شما کمک کند تا درک کنید گاهی اوقات این احساس در واقع عصبانیت نیست و می‌تواند باعث یادگیری مهارت‌ها برای مدیریت احساسات دیگر شود.
این موضوع حتی در کودکان نیز صادق است. هنگامی که آنها با خشم یا احساسات ناراحت‌کننده دست‌وپنجه نرم می‌کنند، هرچه زودتر والدین یا سرپرستان می‌توانند به آنها کمک کنند تا مهارت‌های کنترل خشم را بیاموزند و می‌توانند در بزرگسالی سالم‌تر با این احساسات کنار بیایند.
روش‌های مثبتی برای خاموش کردن آتش خشم پیدا کنید
یافتن راه‌های مثبت یا بی‌طرفانه برای خاموش کردن آتش خشم، یک مهارت لازم منعطف است. وقتی ما یاد می‌گیریم که چگونه بتوانیم ناراحتی احساس عصبانیت را بدون آسیب رساندن به خود یا شخص دیگر کنترل کنیم، توانایی خود را برای هدایت مشکلات آینده و بهبود روابط خود افزایش می‌دهیم.
ازآنجاکه خشم یک احساس طبیعی است، روش‌های سالم و طبیعی برای مدیریت این احساسات وجود دارد. هنگام احساس خشم، اولین کاری که باید انجام دهید این است که این هیجان را احساس کرده و آن را پردازش کنید.
تلاش برای سرکوب آن نهتنها ناسالم است، بلکه اگر آماده نباشید دیر یا زود بیرون می‌خزد. لحظه‌ای نفس بکشید و به این فکر کنید که محرک این خشم چیست و چگونه می‌توانید شرایط را کنترل کنید. بررسی چرایی عصبانیتتان می‌تواند به شما کمک کند تا این الگو را بشکنید.
الگو‌ها را تغییر دهید
می‌توانید آنچه را که درد و عصبانیت را با آن مرتبط می‌کنید تغییر دهید.
به‌جای واکنش نشان دادن به یک روش خاص، می‌توانید الگو‌های خود را تغییر دهید. به‌عنوان‌مثال، اگر جدایی ناخوشایندی داشته‌اید وقتی به گذشته و همسر سابق خود فکر می‌کنید لازم نیست عصبانی شوید. می‌توانید نسبت به آن شخص خاص بی‌تفاوت باشید. این امر منجر به ناامیدی کمتر و مهم‌تر از همه، در دست گرفتن احساسات می‌شود.
متخصصین همچنین رویکرد خونسردتری را توصیه می‌کنند. شما می‌توانید آهنگ صدایی که در سرتان هست را از چیزی ترسناک به موضوعی مسخره و کمتر ترسناک، مانند شخصیت کارتونی تغییر دهید. این کمی عجیب به نظر می‌رسد، اما به ما اعتماد کنید، این کار بسیار مؤثر است. امتحان کنید.
برایش نام بگذارید تا آرام شود
شناسایی خشم می‌تواند به فرونشاندن آن کمک کند. سالم‌ترین راه برای مقابله با خشم این است که متوجه آن باشید، به آن فضا دهید و سعی کنید بیشتر بر رویداد یا علت، تمرکز کنید تا واکنش به موقعیت یا واقعیتی که باعث عصبانیت شده است. درمورد آن صحبت کنید، چشم‌انداز دیگری را جستجو کنید و سعی کنید آن را از دید شخص مقابل درک کنید.
به دنبال کمک حرفه‌ای باشید
ابزار‌های سالم بسیاری وجود دارد که می‌توانید برای مدیریت پاسخ خشم، از جمله کار با یک فرد حرفه‌ای، استفاده کنید.
یادگیری کسب زمان لازم برای پردازش موقعیت و پاسخ به‌جای واکنش، در محدودکردن یک طغیان خشم مفید است. کار با یک متخصص بهداشت روان آموزش‌دیده می‌تواند در درک اینکه خشم شما از کجا نشئت می‌گیرد و مکانیسم‌های یادگیری برای شناخت احساسات گم شده مفید باشد.
روش‌های ناسالم برای مقابله با خشم چیست؟
وقتی عصبانی هستید، ممکن است وسوسه شوید پرخاشگری کنید. این کار را نکنید. نهتنها می‌تواند شما را در یک موقعیت خطرناک قرار دهد، بلکه طبق یک مطالعه منتشر شده، این فقط باعث می‌شود که شما احساس بدتری داشته باشید، نه بهتر.
خشونت
خشم اغلب به‌عنوان بهانه‌ای برای استراتژی‌های منفی یا آسیب‌زننده استفاده می‌شود. خشونت علیه دیگران، اشیا، یا خود ما می‌تواند توسط خشم تقویت شود.
این نوع رفتار منفی می‌تواند اثر «گلوله برفی» داشته باشد. وقتی عصبانی هستید اعمال خشونت کلامی یا جسمی هرگز فکر خوبی نیست. این نوع رفتار‌ها به دلایل زیادی ناسالم هستند، اما در نهایت می‌تواند باعث رنج بیشتر مانند پایان رابطه یا اشتغال، مشکلاتی در مدرسه یا حتی مشکلات حقوقی بدتر شود.
سوءمصرف مواد
یک روش ناسالم دیگر برای کنار آمدن با خشم، نوشیدن مشروبات الکلی یا مصرف مواد مخدر است. استفاده از مواد و رفتارهای پرخطر نیز از مصادیق خودآزاری است و فرد عصبانی را بیشتر به خطر می‌اندازد، اگرچه می‌تواند در لحظه احساس خوبی به شخص دهد و به کاهش درد و عصبانیت کمک کند، اما بدون پرداختن به ریشه‌های اصلی عصبانیت و رفتار می‌تواند به روابط آسیب برساند.
آیا می‌توان کمتر عصبانی شدن را آموخت؟
گرچه ممکن است یادگیری چگونگی کاهش خشم دشوار به نظر برسد؛ اما کنترل خشم با اقدامات کوچک امکان‌پذیر است. در هر شرایط معین یک فرد می‌تواند یاد بگیرد که احساسات خود را تا حدی تنظیم کند. با این وجود اولین قدم ضروری در تنظیم هیجانی، خود همدلی (پذیرش این احساس و شناختن حق خود برای داشتن چنین احساسی) است. به‌جای اینکه سراسیمه غرق مثبت شدن سمی شوید، به خود اجازه دهید احساس ناراحتی کنید.
بااین‌حال، پس از تأیید احساسات منفی، کار با تکنیک‌هایی مانند ذهن‌آگاهی، ارتباطات یا حواس‌پرتی برای فرونشاندن این احساسات مفید است.
کمتر واکنش‌پذیر باشید
کار بر روی ذهنیت و نحوه مشاهده عوامل استرس‌زا یک روش قدرتمند برای بهبود سلامت روان شما است. وقتی ما بر روی کاهش دادن میزان واکنشمان کار می‌کنیم، همه چیز تا این حد موجب اذیتمان نمی‌شود. این بدان معناست که به‌راحتی، تحریک و عصبانیت کمتر اتفاق می‌افتد.
شما لزوماً نمی‌توانید آنچه را که برایتان اتفاق می‌افتد کنترل کنید؛ اما نحوه عکس‌العملتان در برابر آن را می‌توانید تحت کنترل داشته باشید. آنچه به خود اجازه می‌دهید از آن عصبانی شوید انتخاب شما است.
منبع : تبیان
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: روانشناسی تواند باعث ارتباطی وجود وقتی عصبانی باعث می شود تغییر دهید برخی افراد واکنش نشان نشان دهند یک احساس واکنش ها خشم یک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۱۰۰۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اگر از زندگی خسته و کلافه شده‌اید بخوانید
اگر از زندگی خسته شده‌اید، ممکن است زمان آن رسیده باشد که سرعت خود را کم کنید. این کار می‌تواند به شما کمک کند آرامش خود را دوباره به دست آورید. این در مورد تنبلی یا بی تفاوتی نیست ، فقط به خود فرصتی برای نفس کشیدن و تمرکز مجدد بدهید.
در این مطلب قصد داریم ۹ کار ساده را با شما به اشتراک بگذاریم که می‌تواند دنیایی از تفاوت را در زندگی شما ایجاد کند؛ بنابراین اگر احساس می‌کنید همه چیز خیلی کلافه‌کننده شده است، ممکن است زمان آن رسیده که سرعت خود را کم کنید.
۱) با تنفس عمیق شروع کنید
ما اغلب قدرت نفس عمیق را دست کم می‌گیریم. این یک چیز بسیار ساده است، اما می‌تواند تأثیر عمیقی بر وضعیت روانی ما داشته باشد.
گاهی انقدر در ریتم تند زندگی غرق می‌شوید که بدون اینکه بفهمید ضربان قلبتان افزایش می‌یابد، افکارتان مغشوش می‌شود و ممکن است احساس کنید که کنترل خود را از دست می‌دهید.
با این حال، با تمرکز آگاهانه بر نفس خود و کاهش سرعت آن، می‌توانید سیگنالی به مغز خود ارسال کنید که زمان استراحت فرا رسیده است.
تمرین تنفس عمیق در طول روز می‌تواند به شما کمک کند حتی در میان هرج و مرج متمرکز و آرام بمانید. این یک مکث کوچک است که می‌تواند موجی از آرامش را در زمانی که به آن نیاز دارید به ارمغان بیاورد؛ ؛ بنابراین دفعه بعد که احساس خستگی کردید، یک نفس عمیق بکشید. شاید تعجب کنید که چقدر کمک می‌کند.
۲) قدرت طبیعت را در آغوش بگیرید
گویی چیزی در طبیعت وجود دارد که روح را آرام می‌کند و استرس را از بین می‌برد.
بنابراین، مهم نیست که چقدر مشغله دارید یا گرفتار هستید، کمی وقت بگذارید و به طبیعت بروید. حتی اگر فقط برای چند دقیقه باشد، می‌تواند دنیای متفاوتی ایجاد کند.
۳) ذهن‌آگاهی را تمرین کنید
ذهن آگاهی به معنای حضور و تمرکز بر اینجا و اکنون است. این یک پادزهر برای زندگی اغلب شلوغ و چندوظیفه‌ای ما است که در آن ذهن ما دائماً از یک فکر به فکر دیگر می‌پرد.
تمرین منظم ذهن آگاهی در واقع می‌تواند ساختار مغز شما را تغییر دهد. مطالعه هاروارد نشان داد که ذهن آگاهی می‌تواند تراکم ماده خاکستری را در نواحی مغز مرتبط با یادگیری، حافظه، تنظیم احساسات و همدلی افزایش دهد.
بنابراین، زمانی که احساس خستگی می‌کنید، چند لحظه را به تمرین ذهن آگاهی اختصاص دهید. این می‌تواند به سادگی توجه به نفس خود، یا تمرکز واقعی بر طعم و بافت غذای خود در حین خوردن باشد.
این مکث در روال شما می‌تواند به شما کمک کند تا کنترل افکار و احساسات خود را دوباره به دست آورید و احساس آرامش درونی کنید.
۴) زمان استراحت را برنامه‌ریزی کنید
گاهی اوقات، بهترین راه برای مقابله با استرس این است که از همه چیز دور شوید.
هر روز زمانی را برای استراحت به خود اختصاص دهید. می‌تواند ۱۰ دقیقه یا یک ساعت باشد ، از این زمان برای قطع ارتباط با دنیای بیرون و ارتباط مجدد با خودتان استفاده کنید.
شما می‌توانید مجله یا کتاب بخوانید یا به سادگی در سکوت بنشینید. هدف «دستیابی» به چیزی در این مدت نیست، بلکه صرفاً بودن است.
۵) شکرگزاری را تمرین کنید
هنگامی که ما غرق در شلوغی‌های زندگی می‌شویم، اغلب بر روی آنچه اشتباه است یا آنچه باید انجام شود تمرکز می‌کنیم. اما تغییر تمرکز بر روی آنچه که خوب پیش می‌رود می‌تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.
تمرین قدردانی یک راه قدرتمند برای تغییر طرز فکر شما و کاهش احساس غرق شدن است. این در مورد تصدیق چیز‌های خوب در زندگی شما است، مهم نیست که چقدر کوچک به نظر می‌رسند.
هر روز، لحظه‌ای را به یادداشت کردن سه موردی که بابت آنها سپاسگزار هستید اختصاص دهید. آنها نباید بزرگ باشند- حتی چیزی به سادگی یک فنجان قهوه گرم یا لبخند یک غریبه می‌تواند به این لیست راه پیدا کند.
شناخت جنبه‌های مثبت زندگی‌تان می‌تواند به متعادل کردن استرس کمک کند و حس آرامش را به شما بدهد.
۶) با عزیزانتان تماس بگیرید
گاهی اوقات، به راحتی می‌توان فراموش کرد که در این سفر تنها نیستیم. زمانی که به نظر می‌رسد سنگینی دنیا بر دوش شماست، در به اشتراک گذاشتن احساسات خود با کسی که به او اعتماد دارید، تردید نکنید.
گفتگوی صمیمانه با یکی از عزیزانتان می‌تواند حمایت عاطفی مورد نیازتان را فراهم کند. این کار برای گرفتن راه حل یا مشاوره نیست. بلکه در مورد احساس شنیده شدن، دیده شدن و تأیید است.
بنابراین، زمانی که احساس ناراحتی می‌کنید، لحظه‌ای با عزیزان خود ارتباط برقرار کنید. این کار می‌تواند احساس راحتی و آرامش را به همراه داشته باشد و بار شما را سبک‌تر کند.
۷) به موسیقی آرام‌بخش گوش دهید
موسیقی روش قابل توجهی برای تأثیرگذاری بر خلق و خو و احساسات ما دارد. آهنگ درست می‌تواند ذهن شما را آرام کند و روح شما را تسکین دهد تا در میان هرج و مرج احساس آرامش کند.
می‌توانید یک لیست پخش از آهنگ‌های آرامش‌بخش بسازید که در مواقعی که احساس خستگی می‌کنید، به آن مراجعه کنید. آن را امتحان کنید. شاید تعجب کنید که چقدر کمک می‌کند.
۸) به فعالیت بدنی بپردازید
هنگامی که غرق در زندگی می‌شویم، بدنمان اغلب مملو از هورمون‌های استرس مانند کورتیزول می‌شود. فعالیت بدنی یک راه عالی برای مقابله با این است.
خواه یک پیاده روی سریع، یک جلسه یوگا یا فقط حرکت دادن بدنتان باشد، این کار می‌تواند به کاهش سطح استرس و پاکسازی ذهن شما کمک کند. مانند فشار دادن یک دکمه تنظیم مجدد روی خلق و خوی شماست.
لازم نیست ماراتن بدوید یا تمرین شدید انجام دهید. حتی تنها چند دقیقه کشش یا پیاده روی می‌تواند تفاوت ایجاد کند؛ بنابراین وقتی احساس خستگی می‌کنید، لحظه‌ای را به حرکت اختصاص دهید. این مکث برای فعالیت بدنی می‌تواند حس تعادل و آرامش را به روز شما بیاورد.
۹) پذیرش کلید رهایی است
پذیرش نقش مهمی در مقابله بیش از حد با مسائل ناخوشایند زندگی است. این در مورد پذیرش احساسات خود بدون قضاوت یا مقاومت است.
گاهی اوقات آنقدر انرژی صرف مبارزه با احساس خستگی و کلافگی می‌کنیم که فقط استرس را تشدید می‌کند. پذیرفتن این موضوع که گهگاه این احساسات مشکلی ندارد، می‌تواند فوق العاده رهاکننده باشد.
به یاد داشته باشید، این نشانه ضعف یا شکست نیست. این فقط به این معنی است که شما انسان هستید؛ و مانند همه انسان‌ها، شما این توانایی را دارید که از آن عبور کنید و در طرف مقابل قوی‌تر ظاهر شوید. این پذیرش می‌تواند آرامش و انعطاف‌پذیری بی‌نظیری به ارمغان بیاورد.
منبع: همشهری آنلاین
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»